خیارشور، مالک تاریخ ۴۰۰۰ ساله

ترشی ها و به طور خاص خیارشور تاریخچه‌ای بسیار طولانی دارند و در همه فرهنگ ها یافت می شوند.

به طور میانگین سالانه ۵۲۰۰۰۰۰ پوند (معادل ۲۳۵۸۶۸۰.۳۲۴ کیلوگرم) ترشی فقط در ایالات متحده مصرف می شود که معادل ۹ پوند (۴ کیلوگرم) برای هر نفر است.

اولین نمونه های شناخته شده خیارهایی هستند که مشخص است در حدود سال ۲۰۳۰ قبل از میلاد در بین النهرین، زمانی که ساکنان شمال هند دانه های خیار را به دره دجله آوردند، ترشی شده اند.

از آن زمان به بعد، خیارشور به یکی از عناصر اصلی فرهنگ‌های سراسر جهان تبدیل شده و به خاطر دلچسبی، فواید سلامتی و طعم لذیذ خود شهرت دارند.

تاریخچه خیارشور

خیارشور حداقل دو بار در کتاب مقدس ذکر شده است و برای مصریان باستان شناخته شده بود (کلئوپاترا بخشی از زیبایی خود را به ترشی نسبت می داد).

هم چنین ارسطو اثرات شفابخش خیارشور را ستوده است.

رومی ها انواع غذاها را از کشورهایی که فتح کرده بودند وارد می کردند و آن ها را برای سفر با سرکه، روغن، آب نمک و گاهی عسل تبدیل به ترشی می کردند.

برای نمونه می‌توان به گاروم اشاره کرد.

گاروم (Garum) یک چاشنی بود که برپایه ماهی شور بود که توانست تا آن طرف دیوار آنتونین در مرزهای شمالی گسترش پیدا کند.

دیوار آنتونین بارویی چوبی با شالودهٔ سنگی بود که رومی‌های باستان در سراسر آنچه امروزه کمربند مرکزی اسکاتلند (بین خور فورث و خور کلاید) خوانده می‌شود ساختند.

از عاشقان خیارشور برجسته تاریخ می توان به موارد زیر اشاره کرد: امپراتورهای جولیوس سزار و تیبریوس، پادشاه جان و ملکه الیزابت اول انگلستان، ساموئل پپیس، آمریگو وسپوچی، جورج واشنگتن، توماس جفرسون و ناپلئون بناپارت.

در ادامه با هم به بررسی زمانی تاریخ خیارشور خواهیم پرداخت.

دنیای باستان

۲۴۰۰ قبل از میلاد

ترشی انداختن  (نگهداری غذاها در سرکه، آب نمک یا محلول های مشابه) یکی از قدیمی ترین روش های نگهداری مواد غذایی است.

اگرچه منشأ دقیق این فرآیند ناشناخته است، باستان شناسان معتقدند که ساکنان بین النهرین باستان از ۲۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح غذا ترشی می کردند.

چندین قرن بعد، با ورود خیارهای بومی هند به بین النهرین، در دره دجله ترشی می شدند.

۵۰ قبل از میلاد

ملکه کلئوپاترا مصر معتقد بود که ترشی های موجود در رژیم غذایی او به سلامت و زیبایی افسانه ای او کمک می کند.

در همین حال، ژولیوس سزار (عاشق کلئوپاترا) و دیگر امپراتوران روم به سربازان خود ترشی می‌دادند تا بخورند با این اعتقاد که آن ها را قوی می کنند.

پس از میلاد

۹۰۰ پس از میلاد

شوید، یکی از مهم ترین گیاهان مورد استفاده در خیارشور و سایر سبزیجات، در حدود سال ۹۰۰ پس از میلاد از سوماترای خود را به اروپای غربی رساند، اگرچه یونانیان و رومیان باستان قرن ها قبل از آن به طور گسترده از آن استفاده می کردند.

خیارشور در بسیاری از نقاط اروپا و خاورمیانه به محبوبیت زیادی دست یافت، اما مسلماً در هیچ کجا بیشتر از اروپای شرقی نیست.

عشق یهودیان به ترشی به دوران باستان برمی گردد.

در طول تاریخ ثبت شده، هم نخبگان و هم توده‌های فقیر به ترشی تکیه می‌کردند، در مصر باستان و بین‌النهرین، انواع مختلفی از ترشی‌ها وجود داشت.

۱۴۹۲

در طول عصر اکتشاف، بسیاری از ملوانان در سفرهای بین اقیانوسی از بیماری اسکوربوت رنج می بردند، یک بیماری بد اما بسیار شایع ناشی از کمبود ویتامین C.

کریستف کلمب در سفر خود به دنیای جدید، طبق گزارشاتش، برای ملوانانش ترشی جیره بندی می کرد.

حتی کار تا آنجا پیش رفت که در هائیتی خیار پرورش داد تا برای بقیه سفر ذخیره شود.

و این همه ماجرا نیست: آمریگو وسپوچی قبل از اینکه یک کاوشگر باشد، در سویل، اسپانیا به‌عنوان نگهبان کشتی کار می‌کرد.

به این معنی که او کالاهایی مانند گوشت و سبزیجات کنسرو شده را برای کشتی‌ها تامین می‌کرد.

آمزیگو وسپوچی کاشف و نقشه‌نگار ایتالیایی است که قاره غربی به نام او «آمریکا» نامیده می‌شود. او سفر خود را ۵ سال پس از کریسف کلمپ آغاز کرد.

دهه ۱۶۵۰

در سال ۱۶۵۹، کشاورزان هلندی در نیویورک شروع به کشت خیار در منطقه ای کردند که اکنون بروکلین است.

دلال‌ها خیارها را می‌خریدند، ترشی می‌کردند و در بشکه‌هایی در خیابان می‌فروختند.

خیارشور پایش حتی به داخل جنگ جهانی دوم نیز کشیده شد.

در طول این جنگ آمریکا ۴۰% از تولیدات خود را برای استفاده سربازان به خط مقدم می‌فرستاد.

شاید آن دلال ها هیچ وقت فکرش را هم نمی‌کردند که آغازگر  بزرگ ترین صنعت ترشی دنیا باشند.

کلئوپاترا به آن ها سوگند یاد کرد.

ژولیوس سزار و ناپلئون بناپارت هم همینطور.

خیارشور بیش از ۴۰۰۰ سال پیش آغاز شد، زمانی که بین‌النهرین‌های باستان شروع به خیساندن خیارها در آب نمک اسیدی به عنوان راهی برای حفظ آن کردند و هم چنان پس از ۴۰۰۰ سال به راه خود ادامه می‌دهد.

شرکت صنایع غذایی خزر عصاره وارنا توانسته، با به‌کارگیری نیروهای مجرب و خطوط صنعتی با فناوری‌های پیشرفته و به‌روز، این محصول را فرآوری و بسته‌بندی کند و در وزن های ۲۰۰، ۴۸۰، ۶۸۰، ۱۵۰۰گرمی و قوطی ۸۰۰ و۴۰۰۰ گرمی توزیع نماید.

جهت اطلاع از قیمت نهایی این محصول و ثبت سفارش خود می توانید از طریق شماره های درج شده در سایت تماس حاصل نمایید. انبار محصولات در استان مازندران واقع در شهر ساری هست.